Katedra Wawelska Kraków

(M):…… Boże Ojcze, czy zagniewanie Swe ukazujesz teraz (burze, huragany) i żądasz przemiany naszych serc? Czego pragniesz, o Panie, Wszechmocny Boże… ?
Usłysz tylko serca wiernych Tobie, spójrz na tych, którzy całym sercem błagają o swych braci odwróconych od Ciebie. Wysłuchaj modlitw tych maluczkich, którzy z serc wołają, błagając o przemianę serc braci i sióstr – wysłuchaj, przebacz, przemień, błogosław i chroń od nieprzyjaciół.

Bóg Ojciec
Bóg twój mówi do ciebie, dziecino wybrana, a tak posłuszna, wierna i oddana! Otwarte twe serce przyjmuje Moje Słowa, o które prosisz, by jasne stało się, co szykowane dla was, Mego narodu wybranego.
Wiele już powiedziane, a nie przyjęte w serca wasze!
Były wytyczne, uwagi, drogowskazy, kierunki dróg wskazane, napomnienia i nakazy, lecz nie dochodziły one serc waszych. Uszy wasze słyszały, oczy widziały lecz serca nie przyjmowały!
Jeśli serca nie przyjęły co wam wskazywane, to i w pamięci swej nie zachowaliście.
Dzieci Moje, czy chcecie być ze Mną, żyć wedle Mych wskazań?…
Dobry Ojciec wasz tego pragnie! Niech wasze serca otworzą się na Moje pragnienia i niech odpowiedzą gromkim wezwaniem do wspólnoty duchowej.
Nie zostawiam was i nie zostawię lecz napominam, byście usłyszeli Mój Głos, wzywający was pod Mój płaszcz ochronny, w Moje Serce miłujące Swe wybrane dzieci.
Przychodźcie, nawracajcie się, oddawajcie swe serca, bo w przemianie waszych wnętrz przyjmę was i ochronię, obronię.
Miłuję was, dzieci Moje i nie opuszczam lecz wymagam jako Ojciec wasz
– posłuszeństwa, miłości, czystości, jedności, zgody i podążania ku Mnie, Ojcu waszemu,
wedle Mych wskazań- przykazań, wydanych dla uporządkowania waszego życia, które wam dałem.
Słuchajcie Matki waszej, Maryi Dziewicy, której wezwania są naglące do poprawy!.
Słuchajcie i pamiętajcie o co prosi, z czym przychodzi ku wam na ziemię. Wypełniajcie Jej prośby!
Taka Moja Wola, Ojca waszego, Stworzyciela!
……..

św. królowa Jadwiga
(…) Niech uwielbienie nasze, wspólnotą znaczone pod Czarnym Krzyżem, stanie się także wyrazem prośby o naród polski. (…)
W narodzie zaczyna powoli budzić się jego duch!
Nie wolno wam czekać aż trąby zagrają!
Nie czekajcie, powracajcie do Ojca swego, Boga Wszechmocnego, oczekującego każdego, kto skruszony przyjdzie i zapragnie przebaczenia, Miłości.
Wracajcie, zawracajcie, przemieniajcie się, bo krótki czas na to przeznaczony!
Słów Bożych nie odrzucajcie, a utrwalajcie w swych wnętrzach. Każde Słowo dane wam jest ważne,
w przestrodze a z Miłości i z troski Ojcowskiej.
Naród wasz wybrany i umiłowany wielce!
Pan Bóg strzeże Swych wybrańców i prowadzi, ale ostrzega i nakazuje z Miłości Swej i troski, opieki nieustannej.
Jesteście bardzo strzeżeni, macie pomoc wielką z Nieba.
Szanujcie wezwania, nie zatwardzajcie się w niewierze!
Nawracaj się, narodzie ukochany!
Ujrzyjcie znaki, dawane wam. W waszym życiu wielkie zmiany, dobre przemiany, a jednocześnie zaprzeczacie Miłości, gdy Dobro zstępuje na waszą ziemię, w wasze progi. Nieliczni idą za głosem poruszonego serca i pociągają innych, lecz to za mało.
Trzeba ofiarnych serc wielu z was, by nastąpiła przemiana ducha narodu.
Narodzie wybrany!
Stań u progu Serca Wszechmocnego, Wszechwładnego Boga, Ojca waszego,
proś o przebaczenie,
uczyń przemianę swego wnętrza
a w Miłosierdziu Bożym przyjdzie wyzwolenie wasze w odkupieniu,
i błogosławieństwo szczególne spłynie na was, wybrany narodzie polski!