Kraków – kościół parafialny

(Adoracja). (M.): Chleb niebiański dał nam Pan na życie wieczne!
Bądź pozdrowiony, uwielbiony Chlebie Żywy, Baranku Boży, Jezusie Chrystusie, Panie i Królu nasz! Przyjmij te serca adorujące Ciebie, wydające się Tobie w miłości i wierności, oddające cześć i chwałę Panu – Bogu swemu.
W pokorze największej staję dziś przed moim Bogiem, Panem i Królem, by ubłagać o sprawy narodu, oddając wszystkie stany społeczne w Twe czułe, litościwe Serce Boga i Króla.
Tyle niepokoju w narodzie, tyle wzajemnej agresji, tyle zawieruchy duchowej narodu, wzajemnych potyczek słownych nie tylko w rodzinach lecz i w parlamencie. Oby Twe promienie Miłosierdzia przenikały nasze serca z wielką Mocą! Wspomóż nas Panie i ratuj!

Pan Jezus
Ja, Król narodu Mego, Pan wasz, wypowiem czas Swego działania głośno i stanowczo, by usłyszał naród Mój wezwanie Me do pokoju i miłości. Ten czas przyjdzie dla was, lecz jest też czas Mego oczekiwania na Moje dzieci, biegnące ku Mnie z miłością i tęsknotą, wykazujące swą wiarę i zawierzenie, a ufnie błagające Mej pomocy.
To ty teraz czynisz, prosząc o naród i świat. Ja słyszę, wysłuchuję i kocham Swe owieczki, dlatego powstrzymuję Swą Sprawiedliwość i nie podejmuję rózgi sprawiedliwości z Miłości Miłosiernej. Bóg cierpliwy, czekający, aż każda owieczka zbliży się, by uzyskać pomoc i zawierzyć Mi się w opiekę.
Teraz ukazywane będą wasze błędy, nie respektowanie przykazań Moich, sprzeczności, w które wplątani jesteście. To ujrzycie wyraźnie a dla zrozumienia waszych pomyłek, narodzie Mój ukochany, owieczki błądzące.
Te wszystkie zawiłe drogi wasze, w których błądzicie – Ja prostować będę, by ukazać wam, dzieci Moje, dokąd zaszliście, co wami kieruje i jak trzeba wam wyjść z tych ścieżek trudnych, niebezpiecznych.
Drogowskazy wyraźne podane wam będą, bo miłosierny jestem wam i nie opuszczę, a cierpliwie wyczekujący.
Mocą Moją ustanowię wyjścia wasze z niebezpieczeństw i przeprowadzę na Moje drogi, oświetlone Światłem Ducha Mego. Was wybrałem i pragnę!
To wy – naród Mój, poprowadzi inne narody w Moje rejony a w światłości duchowej, która was ogarnie z Mej Mocy i Miłości.
Proście tylko, upraszajcie o sprawy wasze, wołajcie sercem oddanym Mnie, a wołanie przyjdzie do Serca Mego litościwego.
Pragnę unieść w potędze duchowej naród Mój, wyznaczony do przewodzenia w świecie.
Miłosierdzie Moje, wylane dla świata, a wydane z waszego a Mego narodu dla świata dusz. Zauważcie to
jako Mój dar i naznaczenie!
Wołajcie do Mego Miłosiernego Serca i ufajcie – ufajcie bezgranicznie , bo tak spragniony jestem waszej wiary, miłości i ufności, jako wasz Bóg, Król, Wybawca, Odkupiciel, Zbawiciel – Pan życia waszego!