Kraków – Kościół oo. Karmelitów po nabożeństwie w intencji Ojczyzny

(tuż po nabożeństwie w intencji Ojczyzny przed relikwiami Królowej Jadwigi)

Św. Jadwiga królowa
Bardzo pragnęłam tego spotkania z tobą, ukochana siostrzyczko moja w Duchu Pana Jezusa Chrystusa. Przysłana jesteś w tych przypadkowych okolicznościach, a kierowanych przez Niebo.
Wiele mam w mej służbie narodowi do przekazania, wiele wydarzeń następuje, tyle niepokoju w świecie
i w narodzie. Twoja pomoc będzie tu potrzebna.
W narodzie hasa niepokojący was żywioł, huragan myśli, zamierzeń, a szczególnie na „górze”, na pulpitach rządzących (rząd, parlament). Ten wicher wywiewa dobre projekty, a przynosi nijakie, nic nie dające,
a mgliste zamierzenia, plany. Ten zapach przynoszony utrudnia wam realizację tego, co ustanowione a dobre, bo zwalcza i kusi, by zniszczyć wasze mury obronne, które stawiacie.
Jedyna droga dla budowy, a nie dla straty tego, co zostało dokonane, to dokonanie prawdziwego oddania ludu polskiego, jego ojcowizny, jego serca bijącego jednym rytmem, w pełnym oddaniu wszystkiego co macie, co zowie się waszym – a to wnętrza waszego, duszy i ciała, waszych planów, zamiarów, Bogu Najwyższemu – Królowi Jezusowi Chrystusowi, by zapanował nad wybranym z dawna narodem.
Tego oczekuje Pan Bóg Najwyższy, tego też oczekuje lud Boży, wasze serca, pragnące Królestwa Bożego
i Jedynego Króla – Jezusa Chrystusa.
Przyjmijcie Jego władanie jednym aktem woli i z serca pełnego miłości, zawierzenia, by stała się Najświętsza Wola naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Niech rychło nastąpi oddanie serc, by bastiony, które budujecie, nie upadły w ataku nieprzyjacielskim.
Tylko Król was ocali! Królestwo Jego ponad wszystkie moce światowe!
One ulec muszą, a zwycięstwo wasze z Mocy Króla nastąpi.
Przyjmij narodzie wybrany to zawezwanie na nowo, by godziwie a prawdziwie z miłości, pragnienia, woli narodu a poddania przyjąć Króla z Wysokości.
Otwórzcie serca, zapragnijcie, póki jeszcze cierpliwy Pan oczekujący. Czas przychodzi, byście rozpoznali,
w którą stronę przejść trzeba.
Miłość i Miłosierdzie Pańskie z wami, ukochany narodzie polski!
Wzywam każde polskie serce do oddania się Bogu Miłosiernemu, do otwarcia na panowanie w ojcowiźnie waszej, narodu wybranego, uroczyste przyjęcie w poddaniu, zawierzeniu serc, woli, Jedynemu Królowi – Jezusowi Chrystusowi.
Niech naród ukochany i wybrany ustanowi swe oddanie, a pomoc z Nieba zaistnieje, bo Zdrój Miłosierdzia wypłynie potokiem w biało-czerwonej barwie Krwi i Wody.
Siostrze Mej ukochanej wydaję tych kilka słów, by wydała je, gdzie potrzebne takie wezwanie do ratunku ojczyzny.
Dziękuję ci, Moja siostrzyczko, wspomagająca moją służbę dla narodu wyznaczoną i proszę, byś poświęcała cały swój czas twego ziemskiego życia dla sprawy zadanej nam – Mnie stąd, a tobie na ziemi.
Bądź pozdrowiona, a ukojona pokojem Nieba i Miłością naszą.