Katedra Wawelska, Kraków

Św. Jadwiga królowa

(…) Z pozwolenia Nieba zbliżam się ku tobie, by wspomóc w rozeznaniu tego czasu, w którym
pozostajecie na ziemi. Powiem kilka słów dotyczących waszej organizacji struktury społecznej.

Naród powstaje z drzemki duchowej!

Boży Duch podmuchem Swym pobudza do działania. Ale potrzebni są tacy z narodu,
którzy wchodząc na Boże drogi, wiedliby innych, jeszcze uśpionych. To teraz wam potrzebne!…

Naród obudzi się, bo serca poddane wejdą w jeden krwioobieg i staną się ożywione,
zdolne do miłości i wspólnej ofiary.

To się stanie, gdy rozpoczniecie marsz pobudzający do życia społecznego – w jedności
i miłości. Drogowskazy już wam są podane. Gotowi jesteście, a pomoc z Nieba też wam dana.

Ten naród pojednany przejdzie swe ruiny duchowe, a rozpocznie swój marsz z iskrą nadziei,
którą też ujrzą inne narody. Wam wskazać trzeba co jest ważne w życiu waszym w świecie.

To wy podnieście sztandary wiary i nadziei! To wam przeznaczone, narodzie ukochany!

Strzeżenie Nieba nad wami jest nieustanne. Trzeba tylko waszych oddanych serc, posłusznych
przykazaniom, modlitw wznoszących się nieustająco ku Najwyższemu Bogu, Ojcu, Synowi,
Duchowi Św. – Trójjedynemu.

W wierze waszej siła, a pomoc nieustająca od Matki Boga, Maryi, której wstawiennictwa
u Tronu Najwyższego doświadczacie.

Siła narodu – to duchowa moc, którą otrzymujecie na kanwie waszych próśb, ofiar, modlitw
wiernych, waszej ufności w Boże Miłosierdzie, wylane nie bez przyczyny w waszych granicach.

Wiele upraszać jeszcze trzeba, by Serce Boga Najwyższego w przebaczeniu uwzględniło
wasze winy, wzruszone wołaniem i ofiarami i wylało Swe cudowne Miłosierdzie na lud ukochany,
a wybrany.

Waszym zadaniem jest stworzyć na swej ziemi królestwo –Królestwo Boże,
a Królem – Najwyższy Pan, Jezus Chrystus, gdy Królowa – Matka Jego, Boża Matka,
uznana w sercach poddanego ludu.

Wezwania do modlitw przyjmijcie w swe wnętrza, by modlitwy narodu, gorące wezwania do
Serca Najwyższego Boga, były nieustanne, w wierności, poddaniu, ufności, szczerości serc waszych!

Powiadam wam, narodzie ukochany, Niebo całe z wami, oczekujące i wspierające!
Potrzeba waszego oddania serc wiernych, szczerych, Najwyższemu Bogu, Stworzycielowi
a w ufności i pełnej wierze w Jego przyjście. Niech otwarte serca wołają z ufnością, gdy napełnione
miłością, wiarą, przebaczeniem, szczerością, wiernością a Niebo obdarzy z wdzięczności i radości.

Z polecenia Najwyższego Pana czuwam nad narodem wybranym, bo zapisane jest jego
wybraństwo! Z Nieba pomoc wielka dla was, lecz zechciejcie przyjąć ją z ufnością i nadzieją,
z radością, wiarą, i otwarciem swych serc na umiłowanie Boga Wszechmocnego, i świata.
Przyszedł czas dla narodu, gdy wykazać trzeba po czyjej stronie stoi, czy Jasność go
oświeca, a w którą stronę pójdzie, i czy przyjmie kierunek jaki wskazują Boże drogowskazy.

Wyjaśnione – przyjmij, ludu Boży i ukierunkuj swe życie, które wam dane w darze od Boga
Najwyższego.

(…) Chwalmy Pana Boga Jedynego, wszystkie dzieła Jego, a Moc Ducha niech spływa na lud
Boży wybrany i w trosce prowadzony.