Katedra Wawelska Kraków

Św. Jadwiga królowa
Uwielbiony nasz Pan, Jezus Chrystus, w Niebie i na ziemi. Witam cię i raduję twoim
przybyciem tu, do tego miejsca (Wawel), gdzie uwieczniona chwała narodu wybranego.

Wielka radość narodu tego już przygotowana (kanonizacja Ojca św. JPII) a napełniająca
serca wiernych. Radosne pienia płyną do waszych serc a z ziemi, z serca narodu, radość
i wdzięczność za wydanie światu Syna ziemi, który służył Niebu i wam, drodzy bracia i siostry.
Naród we wdzięczności staje przed Bogiem Cudownym. Ten czas jest czasem świętowania
waszego. Niech wznosi się dziękczynienie i uwielbienie Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.

To czas chwały!

Otwierajcie swe serca, otwierajcie umysły i dostrzeżcie jaką drogą szedł Wybraniec Pański
(Jan Paweł II) dając świadectwo swego życia całemu światu.

Otwierajcie uszy i słuchajcie co pozostawił w swej spuściźnie, czym karmił was i poił.
Zwielokrotnione błogosławieństwa przybierały w swym znaczeniu duchowym
i było to wam odczuwalne.

W sercach swych rozważcie co było, co jest, a co być może.
Słowa jego, drogowskazy, niech pozostaną w sercach braci i sióstr, w sercach dzieci Boga
Najwyższego, by rozwijały się, realizowały i nie zaginęły.

To czas wielkiej chwały Boga Wszechmocnego, który zamknął księgę jego żywota na
ziemi, wszystkim to było ukazane wyraźnie. Dokonany żywot na ziemi jest też zaczątkiem
życia w Niebie i służenia Panu Bogu w Jego chwale, a na ziemi dla dobra ludu, który Bóg
ukochał czyniąc was dziećmi Swymi.

Zatwierdzenie Kościoła na ziemi rozpocznie otwarte działanie (Jana Pawła II) w świętości.

Niech z serc wyjdzie radość wasza ku chwale Boga Najwyższego, a ofiarowana wzniesie się
ku Górze, dla radości wspólnej Nieba i ziemi.

Chwała! Chwała! Chwała Cudownemu, Najwyższemu Bogu w Trójcy Najświętszej!